بهشت

کافر شده‌ام

به خدایی که می‌پرستید

که غضب می‌پراکند و عذاب

و دوزخش فراخ است و بهشتش کوچک

دیگر از خدایتان خسته شده‌ام

و بهشتش را نمی‌خواهم

من خدای خود را می‌جویم

خدایی که جهانی خلق کند پر از عطر و نور

سرشار از زنانگی

که در هر گوشه‌اش

نقش انحنای اندام انسانی جاریست

من خدای خود را می‌آفرینم

و به پارچه‌های سپید

و به آب و روشنایی

به بهشت موعود می‌رسم.

پانزده مرداد یکهزار و سیصد و نود

روح پراگ

هرجامعه ای که بنایش بر بی صداقتی است و هر جرم و جنایتی را تحمل می کند با این بهانه که این بخشی از رفتار عادی انسانی است، رفتاری منحصر به مشتی از نخبگان، و گروه دیگری را هر قدر اندک و کوچک محروم می کند از غرور و شرفش و حتی حق زندگی اش ، خودش را دستی دستی محکوم به انحطاط اخلاقی و نهایتا فروپاشی محض می کند.

کتاب مستطاب روح پراگ- نوشته ایوان کلیما- ترجمه عالی خشایاردیهیمی-نشر نی

پ.ن.1: خواندن این کتاب از اوجب واجبات است.

پ.ن.2: شرایط حکومت‌های توتالیتر بسیار به هم شبیه است.وقتی توضیحات نویسنده از وضعیت جامعه در اواخر 1989 که منجر به انقلاب مخملی چکسلواکی و براندازی حکومت کومونیستی شد را میخوانی احساس میکنی از شرایط امروز ایران حرف می‌زند.

پ.ن.3: نتیجه گیری اخلاقی: همه دیکتاتورها مثل همند. چه نایب خود خوانده خدا باشند چه کمونیست و بی اعتقاد به مذهب.