بهشت

کافر شده‌ام

به خدایی که می‌پرستید

که غضب می‌پراکند و عذاب

و دوزخش فراخ است و بهشتش کوچک

دیگر از خدایتان خسته شده‌ام

و بهشتش را نمی‌خواهم

من خدای خود را می‌جویم

خدایی که جهانی خلق کند پر از عطر و نور

سرشار از زنانگی

که در هر گوشه‌اش

نقش انحنای اندام انسانی جاریست

من خدای خود را می‌آفرینم

و به پارچه‌های سپید

و به آب و روشنایی

به بهشت موعود می‌رسم.

پانزده مرداد یکهزار و سیصد و نود